In 2020 werd de oude timmerschuur van aannemer Hagedoorn gered van de slopershamer. Het pand met een rijke historie was door leegstand geheel vervallen en stond op het punt van instorten. De nieuwe eigenaar heeft iets met hout en timmerlieden en wilde het bouwval geheel renoveren en terug brengen in de staat waarin het ooit als timmerschuur zijn vorm kreeg (1930). Van de bovenverdieping wilde hij zijn woning maken. De opslagruimte aan de zijkant zou verbouwd worden tot Urker vissershuisje; de opbrengst van de verkoop van dat huisje kon dan mooi de kosten van restauratie en verbouw van het hoofdpand mogelijk maken. 

Tijdens het wegbreken van de cementdekvloer van de opslag om een fundering voor het huisje mogelijk te maken, kwamen plots een met de hand gestapelde diepe welput, een grote regenwateropslag, een – wat leek – oud straatje en wat oude muntjes tevoorschijn. Een sleufje leverde vervolgens veel pijpenkoppen, fraaie oude aardewerkscherven en zelfs een stukje van de schedel van een mens op. Daarop werden de werkzaamheden stilgelegd om de zaak te evalueren. 

De eigenaar realiseerde zich dat dit een van de weinige bewaard gebleven historische overblijfselen van Oud-Urk was en besloot af te zien van de bouw van het nieuwe huisje (en van financieel voordeel). Vervolgens werd door een groep gelijkgestemden een stichting opgerichten (SCARF) en SCARF kreeg toestemming van de eigenaar om in de oude zandput van WIJK 5-37B een tentoonstelling in te richten met en over aspecten uit de Urker historie en vondsten uit WIJK 5-37B. 

Dankzij het werk van vrijwilligers en gulle gevers staat er anno 2023 een prachtige kelder met een fraaie en educatieve tentoonstelling die verrassende momenten uit de Urker historie toont, begint de restauratie van de historische timmerschuur vorm te krijgen, maar ligt helaas de plek waar het allemaal begon nog steeds braak. Nog steeds wachtend op advies en/of beslissing van beleidsmakers (of toestemming voor de SCARF medewerkers om het karwei zelf af te maken).